نوشته‌ها

چگونه قابل اطمینان بودن یک کنفرانس را بررسی کنیم:بیان چک لیست

برای محققان مهم است که بتوانند کنفرانس های غارتگر را شناسایی کنند. محققان باید قبل از ثبت نام در یک کنفرانس، تمام جزئیات را با دقت بررسی کنند. ترجیحاً باید در کنفرانس هایی شرکت کنید که از سوی انجمن های علمی برگزار شده یا کنفرانس‏ هایی که همکاران یا اساتیدتان از آنها شنیده‏ اند یا در آن شرکت کرده‏ اند.

در زیر چک‏ لیستی با 20 سوال تهیه کردم تا به عنوان یک‏ دستورالعمل، راهنمای شما باشد. بی‏ شک این لیست کامل نیست، اگر مواردی جا مانده، سپاسگزار خواهم بود، برای من در بخش دیدگاه ها بنویسید.

  1. آیا سازمان یا انجمن برگزار‏کننده این همایش را می‏شناسید؟
  2. آیا می توانید به آسانی محل برگزاری همایش را شناسایی کنید؟
  3. آیا اولین بار این همایش برگزار می‏ شود؟
  4. آیا شما یا همکارانتان قبلاً در این کنفرانس شرکت کرده ‏اید؟
  5. آیا مشخص است که چه هزینه هایی (هزینه کنفرانس، هزینه ثبت ‏نام و غیره) را باید پرداخت کنید و اگر شما به عنوان سخنران پذیرفته شوید از این هزینه‏ ها صرف‏نظر خواهد شد؟
  6. آیا هیچ حامی مالی در این کنفرانس شرکت می‏کند؟
  7. آیا آنها را می‏شناسید، به ‏ویژه در زمینه‏ های مرتبط با صنعت مانند پژوهش مهندسی و زیست پزشکی؟
  8. آیا وب‏گاه کنفرانس را بررسی کرده‏ اید؟
  9. آیا می‏توانید تمام اطلاعات کنفرانس از قبیل هزینه حضور، تاریخ ارسال، تاریخ کنفرانس، کمیته علمی، جزئیات برنامه، محل برگزاری را در آن بیابید؟
  10. آیا قبلاً مقاله‏ هایی از این کنفرانس را خوانده ‏اید؟
  11. آیا در مورد زمان ‏بندی و دستور‏کار کنفرانس اطلاعات کاملی وجود دارد؟
  12. آیا دامنه و اهداف کنفرانس متناسب با حوزه و علاقه اصلی شما است؟
  13. آیا سخنران‏ های کلیدی را می ‏شناسید؟
  14. آیا اسامی کمیته علمی در وبگاه کنفرانس ذکر شده است؟
  15. آیا شناخت قبلی از اعضای کمیته علمی دارید؟
  16. آیا درباره داوری و درصد پذیرش مقالات به روشنی بیان شده است؟
  17. آیا مقالات داوری همتا می شود؟
  18. کنفرانس انتشار مقاله را تضمین می‏کند؟
  19. آیا درمورد شرایطی که مجموعه مقالات منتشر خواهد شد به روشنی بیان شده است؟
  20. آیا کنفرانس به روشنی گفته است که مجموعه مقالات در پایگاه‏های اطلاعاتی معتبر مانند اسکوپوس  یا وب آو ساینس نمایه ‏سازی می ‏شود؟

Loading

چگونه بفهمیم دعوت‌نامه ارسال شده به ایمیل مان از کنفرانس های غارتگر است؟

اگر می‌خواهید بفهمید که آیا دعوت‌نامه های ارسالی از کنفرانس های غارتگر است یا خیر؟

از خودتان  سؤال‌های زیر را بپرسید. این سوال ها علائم هشداری هستندتا در دام این کنفرانس ها نیافتید.

  1. آیا این کنفرانس در حوزه تخصصی شماست؟
  2. آیا این کنفرانس یک رویداد اتفاقی است؟
  3. کنفرانس‌های معتبر، سالیانه برگزار می‌شوند. بررسی‌ کنید و ببینید آیا می‌توانید اطلاعاتی از برنامه سال‏های قبل بیابید یا خیر؟
  4. چه نوع هزینه‌هایی برای حضور در کنفرانس لازم است؟
  5. این همایش را چه کسی برگزار می‌کند؟ آیا این یک موسسه انتفاعی است؟
  6. اگر چنین است، آیا ارتباطی با یک سازمان تحقیقاتی، انجمن، و موسسه معتبری دارد؟
  7. آیا برگزارکننده‌ها سعی می‌کنند هزینه‌های ثبت‌نام را با اقامت، وعده‌های غذایی و سفرهای تفریحی همراه کنند؟
  8. آیا این همایش ادعا می‌کند که چکیده‌ها و مقالات را داوری همتا می‌کند؟
  9. آیا این همایش ادعا می کند داوری ها در کمترین زمان یا نرخ پذیرش بالایی دارد؟
  10. آیا این همایش تضمین می‌کند که مقالات در مجموعه مقالات منتشر خواهد شد؟ آیا تاکنون مقالاتی از مجموعه مقالات سال‏های گذشته آن خوانده‌اید؟
  11. آیا موضوع همایش بسیار گسترده و کلی است و برگزارکنندگان در تلاش‏اند تا حوزه‏ های مختلف را در یک رویداد ترکیب کنند؟
  12. آیا دعوت‌نامه الکترونیکی از یک‏ فراهم‌کننده ایمیل رایگان مانند Gmail آمده است؟
  13. آیا‏برگزارکننده‏ کنفرانس، چندین کنفرانس دیگر در همان سال و  در همین موضوع برگزار می‌کند؟

 

Loading

نه سر نخ برای تشخیص یک کنفرانس غارتگر

در این مقاله نه نشانه برای شناسایی یک کنفرانس غارتگر را به شما خواهم گفت. همانطورکه در مقاله گذشته بیان کردم کنفرانس های غارتگر، کنفرانس ها یا همایش هایی هستند که هدف آنها فقط کسب درآمد است. این کنفرانس ها، توسط شرکت‌های تجاری برگزار می شوند که هیچ ارتباطی با یک سازمان، انجمن علمی، دانشگاه و موسسه تحقیقاتی معتبر ندارند. در زیر این نه سر نخ را به شما می دهیم:

کنفرانس عنوانی بسیار اغراق‌آمیز دارد.

آیا عنوان کنفرانس برای چکمه‌های آن کمی بزرگ به نظر نمی‌رسد؟ کلمه ‏های بین‌المللی” و “جهانی” دو کلمه کلیدی هستند که توسط برگزارکنندگان کنفرانس غارتگر برای جلب‌توجه شرکت‌کنندگان استفاده می‏شود. مثل “کنگره جهانی علوم ریاضی” یا “کنفرانس بین‌المللی تجارت و اقتصاد” . اگر کنفرانس ادعای بین‌المللی می‏ کند و نویدهای بزرگ می‏ دهد، اما برگزارکنندگان یا کمیته علمی آن فقط از یک کشورند، محتاط باشید.

برنامه ‏های کنفرانس بسیار گسترده است.

آیا برنامه ‏های کنفرانس، سعی می‌کند همه‌چیز را به‌جز سینک آشپزخانه پوشش دهد؟  این کنفرانس‌ها به‌هیچ‌وجه تخصص ندارند و تلاش می‌کنند رشته‌های مختلف را در خود جای دهند یا به روش‌های غیرمعمول با هم ترکیب کنند. این کنفرانس‏ها فاقد اعتبارند. اصطلاح “میان‌رشته‌ای multidisciplinary” می‌تواند نکته خوبی باشد. این روش به‌طورمستقیم محققان تازه‌کار را هدف قرار می‌دهد که چون از پذیرش مقاله‏ شان در کنفرانسی با چنین برنامه گسترده‌ای خوشحال می‌شوند.

زبان وب‌سایت کنفرانس، غیرقابل‌قبول است.

آیا وب‌سایت کنفرانس به طرز عجیب‌وغریبی با خطاهای املایی و گرامری نوشته شده است یا خیر؟ محتوای ضعیف می‌تواند نشانه خوبی باشد که برگزارکنندگان پشت آن از مشروعیت کمتری برخوردارند.

سازمان‌های مشهوری کنفرانس‏های کم ‏سابقه را حمایت می‌کنند.

آیا عدم تطابق بزرگی بین مشخصات کنفرانس و مشخصات حامیان آن وجود دارد؟ کنفرانس‌های جعلی غالباً مدعی‌اند که سازمان‌های بزرگ حامی آن‌ها هستند.اگر همایش حمایت‌کنندگان مهمی دارد، اما دوستانتان هرگز از آن چیزی نشنیده‌اند، ممکن است کنفرانس جعلی باشد. کنفرانس‌های غارتگر هر چیزی را امتحان می‌کنند تا معتبر به نظر برسند و این اغلب به معنای چسبیدن به برخی از سازمان‌های مشهور است. به اعضای کمیته علمی توجه کنید، کنفرانس‌های غارتگر افراد مشهور و شناخته شده حوزه را فهرست می‌کنند تا محققان را فریب دهند.

اطلاعات تماس برگزارکنندگان وجود ندارد یا کاملاً درست نیست.

آیا یافتن اطلاعات تماس، برگزارکنندگان دشوار است؟ کنفرانس‌های غارتگر غالباً سعی می‌کنند جزئیات تماس را سمبل کنند یا شماره تلفن‌های جعلی اعلام کنند یا صندوق پستی را مخفی کنند.

کنفرانس دیگری با نام مشکوک مشابهی از قبل وجود دارد.

وقتی نام کنفرانس را جستجو می‌کنید، آیا کنفرانس دیگری با عنوان مشابه با کنفرانس بازیابی می‌شود؟ کنفرانس‌های دروغین علاقه دارند که به رویداد خود نامی  که نزدیک به یک کنفرانس معتبر و شناخته شده است بدهند .

همایش یا برگزارکنندگان آن، همکاران شناخته‌شده‌ای دارند.

هنگام جستجوی کنفرانس یا اسامی برگزارکنندگان آن، آیا پیوندهایی به کنفرانس‌ها یا مجلات غارتگر شناخته شده دارند؟ به‌ندرت این برگزارکنندگان به‌تنهایی فعالیت می‌کنند. از اسامی افراد شناخته شده در حوزه بدون اطلاع آنان استفاده می‏ کنند.

می توانید کنفرانس را در فهرست Beall’s list of predatory journals و Caltech Library’s list of predatory conferences بررسی کنید. همچنین نام سازمان را در گوگل به همراه کلمه “غارتگر” یا predatory جستجو کنید. ممکن است برخی محققانی که درگذشته فریب‌خورده‌اند، تجربه خود را منتشر کرده باشند.

برگزارکنندگان هزینه‌های بالاتر از حد معمول را دریافت می‌کنند.

آیا هزینه کنفرانس بالاتر از حد استاندارد در حوزه شما است؟ مطمئناً، هزینه‌های کنفرانس می‌تواند متفاوت باشد، اما یک روش معمول برگزارکنندگان کنفرانس جعلی، دریافت هزینه ثبت‌نام بالا برای رسیدن به سود بالاست. بنابراین محتاط باشید. اگر همایش هزینه بیشتری را می‌خواهد، زنگ های هشدار باید شروع به زنگ زدن کنند.

کنفرانس به‌طور غیرمعمول فراوان است.

آیا وقتی کنفرانس یا برگزارکنندگان را گوگل می‌کنید، نتایج زیادی بازیابی می شود؟ اگر همایش مشابهی، چندین‏بار در شهرهای مختلف برگزار می‌شود یا برگزارکننده، چندین همایش همزمان را برگزار می‌کند، بااحتیاط شدید عمل کنید. کنفرانس‌های غارتگر در بین کشورها فراوان هستند و 3 تا 4 کنفرانس در سال برگزار می‌کنند و درنتیجه سود خوبی حاصل می‌شود.

بررسی، بررسی، بررسی. هشدار می دهیم و به یاد داشته باشید، اگر چیزی بوی خاموشی می دهد، احتمالاً مشکوک است. 

Loading

کنفرانس های غارتگر چه کنفرانس هایی هستند؟

مقاله‌ای که در یک کنفرانس دانشگاهی و علمی ارائه می‌شود، پژوهش شما را با مخاطبان گسترده‌تری به اشتراک می‌گذارد و وجهه بین‌المللی شما را ارتقا می‌بخشد و به شما مشروعیت می‌دهد. شرکت یا حضور در یک کنفرانس غارتگر می‌تواند برعکس عمل کند، پس مهم است که کنفرانس‌های خود را عاقلانه انتخاب کنید.

کنفرانس های غارتگر، کنفرانس ها یا همایش هایی هستند که هدف آنها فقط کسب درآمد است. این کنفرانس ها، توسط شرکت‌های تجاری برگزار می شوند که هیچ ارتباطی با یک سازمان، انجمن علمی، دانشگاه و موسسه تحقیقاتی معتبر ندارند.

اغلب در شهرهای مشهورتفریحی گران‌قیمت با مقاصد گردشگری برگزار می‌شوند و از پول‌های شرکت‌کنندگان خوب سود می‌برند.

دعوت به کنفرانس‌های غارتگر معمولاً به‌صورت ایمیل‌های ناخواسته صورت می‌گیرد. شما را بصورت کاملاً دل‌نشین و مجیزگویانه مورد خطاب قرار می دهند. مثلا آقا/خانم پروفسور و متن ایمیل‌ها دارای اشتباهات املایی و گرامری است.

غالباً از شما دعوت می‌شود درباره موضوعی که مربوط به تحقیقات شما نیست صحبت کنید، یا رئیس پنل شوید یا سخنران اصلی باشید. درصد پذیرش مقاله و چکیده آن‌ها بالاست.

این کنفرانس به‌دروغ ادعا می‌کند که آثار، داوری همتاشده و قول می‌دهند فرایند داوری بسیار کوتاه است.

Loading

هفت نوع متداول داوری همتا

داوری همتا یا همترازخوانی به فرایند ارزیابی و سازنده مقاله های علمی ارائه شده به مجلات توسط افراد متخصص یا همتراز با نویسنده مقاله در همان رشته اشاره دارد.
برای اولین بار در ایران، میرزایی و همکاران (۱۳۸۵) واژه همترازخوانی را به عنوان معادل واژه peer review به کار بردند.

همانطورکه می دانید یکی از مهمترین بخش های انتشار یک مقاله علمی، فرایند داوری (Peer review Process) آن است. در این مقاله به هفت نوع متداول داوری همتا اشاره می کنیم. امیدوارم مفید باشد.


هفت نوع متداول داوری همتا

1) داوری همتا یک سو کور یا داوری پنهان 

نویسندگان نمی‏دانند داوران چه کسانی هستند. اما داوران از هویت نویسندگان در زمانی که تصمیم می‏گیرند مقاله را برای داوری قبول یا رد کنند و آن را به فرایند داوری بفرستند آگاه هستند.

2) داوری همتا دوسو کور

هم نویسندگان و هم داوران، گمنام هستند و یکدیگر را نمی‌شناسند. هر دو طرف از هویت یکدیگر آگاه نیستند. تمام نشانه‏های هویتی مانند نام‏ها، وابستگی سازمانی و غیره حذف می‏شوند.

3) داوری همتا باز

نویسندگان و داوران هویت هریک را می‏دانند. این نظام امکان می‏دهد نظرات داوران و نیز پاسخ‏های نویسندگان به همراه نسخه نهایی منتشر شود. 

4) داوری همتا مشارکتی

این نوع از داوری‏ها در پلتفرمی انجام می‏شود که از سوی ناشر مجله فراهم شده و در شرایطی که نویسندگان و داوران می‏توانند درباره اینکه چگونه مقاله می‏تواند بهبود یابد بحث می‏کنند. اغلب، هویت‏های داوران از نویسندگان پنهان است اما در زمان انتشار آشکار می‏شود.

5) داوری همتا شخص ثالث

نویسندگان ابتدا مقاله خود را قبل از ارسال مقاله به مجله هدف، به مراکز خدمات مستقل داوری همتا ارسال کرده و داوری آن را دریافت می‏کنند. بر مبنای داوری‏ها، تغییراتی در مقاله خود ایجاد کرده و سپس به مجله هدف ارسال می‏کنند.

6) داوری همتا پس از انتشار 

ناشر مجله پلتفرمی همانند یک گروه بحث برای کامنت‏گذاری بر روی مقاله،  پس از انتشار فراهم می‏کند. وقتی که مقاله منتشر شده بر روی پلترفرم قابل دستر س می‏شود، هر کسی که مقاله را می‏خواند می‏تواند نظرات و دیدگاه‏های خود را درباره مقاله پست کند

7)داوری همتا آبشاری

وقتیکه مقاله بعد از داوری رد می‏شود بدلیل آنکه آن اولویت کمتری برای مجله در آن لحظه دارد یا بدلیل آنکه برای مخاطبان مجله هدف جالب نیست، سردبیر مجله ممکن است پیشنهاد دهد که مقاله همراه با داوري‌های انجام شده به مجله ديگري براي چاپ شدن ارسال شود و در آنجا داوري ديگري صورت مي‌گیرد. اين نوع داوري‏ها در مجموعه يك ناشر مستقل (مانند الزوير) صورت مي‌گیرد.

Loading