نوشته‌ها

هوش مصنوعی:کتابخانه‌ها در خط مقدم هوش مصنوعی

چکیده

متن زیر مربوط به پیوست سوم بیانیه ایفلا درباره کتابخانه‌ها و هوش مصنوعی ( IFLA Statement on Libraries and Artificial Intelligence) است. هوش مصنوعی در بسیاری از جنبه‌های جامعه، از جمله روش کار افراد و دسترسی به اطلاعات، ظرفیت تحول‌آفرینی دارد. برای کتابخانه‌ها مهم است که سازگار شوند تا بتوانند از راه‌حل‌های فن‌آوری جدید استفاده کنند و خدمات خود را برای برآوردن نیازهای متغیر جامعه تطبیق دهند. بیانیه ایفلا نقش‌های کلیدی کتابخانه‌ها را در جامعه‌ای که از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، مشخص کرده است. و در سرتاسر جهان، برخی از کتابخانه‌ها و سازمان‌های کتابخانه‌ای در حال حاضر مشغول افزایش آگاهی و سواد هوش مصنوعی، توسعه و کار با هوش مصنوعی، و شرکت در بحث‌های پیرامون تأثیر آن بر بخش کتابخانه و فراتر از آن هستند. هدف این پیوست برجسته کردن برخی از تلاش‌های کتابخانه‌هایی است که تا به امروز انجام شده است.

ترجمه این پیوست توسط  دکتر مریم اسدی انجام شده است.

بخش 1 – تأمل در نقش کتابخانه‌ها در دنیای هوش مصنوعی

فوروم ملی 2018 که توسط فدراسیون انجمن‌های کتابخانه‌های کانادا (CFLA-FCAB) سازماندهی شد، پیامدهای هوش مصنوعی را برای بخش کتابخانه و فراتر از آن بررسی کرد. شرکت‌کنندگان در مورد اینکه چگونه کتابخانه‌ها می‌توانند به اطمینان از تأثیر مثبت هوش مصنوعی بر جامعه کمک کنند، و اینکه چگونه CFLA-FCAB می‌تواند از آنها حمایت کند و برای دستیابی به این هدف با شرکا همکاری کند، بحث کردند. به‌عنوان مثال بحث‌ها، به اهمیت مجهز کردن کارکنان کتابخانه و دانشجویان علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی به درک اولیه از هوش مصنوعی و به نقشی که کتابخانه‌ها می‌توانند در آموزش عموم مردم درباره هوش مصنوعی ایفا کنند، اشاره کردند.

ملاحظات مشابهی ابتکار شورای کتابخانه‌های شهری را برای پیشبرد نقش کتابخانه‌ها در آمریکای شمالی در ارتقای شهروندی دیجیتال و حکمرانی عادلانه داده‌ها در عصر هوش مصنوعی هدایت کرده است. به عنوان اولین گام، کارگروهی تشکیل شد تا بررسی کند که چگونه کتابخانه‌ها می‌توانند برای به حداکثر رساندن مزایای بالقوه اجتماعی و به حداقل رساندن خطرات هوش مصنوعی همکاری کنند.

گام‌های بعدی که توسط شورای کتابخانه‌های شهری مشخص شده است شامل توسعه تعاریف و چارچوب‌های هوش مصنوعی است که نقش کتابخانه‌ها را در ارتقای دسترسی عادلانه به اطلاعات و آموزش در هوش مصنوعی، تسهیل تبادل شیوه‌ها و بینش‌های خوب و موارد دیگر ارتقا می‌دهد. فعالیت‌های اخیر شورای کتابخانه‌های شهری، برای مثال شامل، میزبانی یک وبینار است که بر نقش کتابخانه‌های عمومی به‌عنوان مربی در مواجهه با هوش مصنوعی، با عنوان «هوش مصنوعی، سواد الگوریتمی و نقش‌های کتابخانه‌ها» تمرکز دارد. و میزبانی یک فوروم در زمینه هوش مصنوعی و شهروندی دیجیتال.

بخش 2 کتابخانه‌ها و سواد هوش مصنوعی

در هلند، کتابخانه‌های عمومی این فرصت را دارند که با حمایت طرح ملی دوره هوش مصنوعی، سواد هوش مصنوعی را بالا ببرند. سازمان‌های هلندی AI for Good Netherlands، Elephant Road و مرکز نوآوری برای هوش مصنوعی یک دوره آموزشی گسترده آنلاین را برای کمک به عموم مردم برای درک بهتر هوش مصنوعی ایجاد کرده‌اند، با مشارکت کتابخانه‌ها، ترویج دوره و کمک به افراد بیشتری برای شرکت در آن. به عنوان مثال، زمانی که نسخه Junior MOOC در سپتامبر 2019 معرفی شد، 16 کتابخانه در سراسر کشور در راه اندازی آن شرکت کردند و کلاس هایی را برای عموم برای شرکت در دوره آنلاین برگزار کردند.

فدراسیون انجمن‌های کتابخانه‌های کانادا، کتابخانه دانشگاه رایرسون و کتابخانه عمومی تورنتو، اخیراً پروژه هوش مصنوعی برای همه کانادا را راه اندازی کرده‌اند – پروژه‌ای با هدف توسعه یک برنامه هوش مصنوعی و سواد الگوریتمی که می‌تواند در کتابخانه‌های عمومی سراسر کانادا اجرا شود.

کتابخانه‌های شخصی نیز طرح‌های سواد و افزایش آگاهی را اجرا می‌کنند. برای مثال، کتابخانه عمومی تورنتو، یک حلقه یادگیری برای افرادی که نسخه بین‌المللی فنلاندی عناصر AI MOOC را دنبال می‌کنند، ارائه می‌کند. چکیده‌ای از شورای کتابخانه‌های شهری، سایر ابتکارات یادگیری را با تمرکز بر هوش مصنوعی در کتابخانه‌های عمومی در آمریکای شمالی برجسته می‌کند. به عنوان مثال، اینها شامل برنامه‌های بحث و گفتگو در مورد آگاهی هوش مصنوعی و شهروندی دیجیتال در کتابخانه عمومی میامی-داد و کتابخانه عمومی دی سی است.

کتابخانه عمومی فریسکو در ایالات متحده، در کنار دوره‌های آموزشی هوش مصنوعی، کیت‌های سازنده هوش مصنوعی را ارائه می‌دهد. برمبنای کیت Google AIY Voice Project، یک کیت سازنده هوش مصنوعی کتابخانه‌ای حاوی یک بلندگوی «هوشمند» (جعبه‌ای با رایانه سطح پایه Raspberry Pie و یک بلندگوی کوچک) و یک کتاب آموزشی است. کاربران کتابخانه می‌توانند این کیت را بررسی کنند و یاد بگیرند که چگونه دستگاه را برای درک دستورات صوتی، با استفاده از زبان برنامه نویسی پایتون، کدنویسی کنند.

بخش 3 – هوش مصنوعی در کتابخانه

از «باغ‌وحش‌های حیوانات خانگی» که به کاربران اجازه می‌دهد با فناوری‌های جدید آشنا شوند تا ارائه خدمات روزمره، فناوری‌های هوش مصنوعی در کتابخانه‌های سراسر جهان برای اهداف گسترده‌ای استفاده می‌شوند. برخی از این فناوری ها – به ویژه آنهایی که در حوزه مدیریت دانش فعالیت می‌کنند – از سوی خود کتابخانه‌ها توسعه یافته‌اند.

برای مثال، کتابخانه ملی نروژ با استفاده از یادگیری ماشینی خودکارسازی طبقه‌بندی اعشاری دیویی را آزمایش کرده است. به ویژه، کتابخانه به اهمیت نبود سوگیری در هنگام معرفی اسناد اضافی در مجموعه داده‌های خود اشاره کرده است.

همچنین نمونه‌هایی از کتابخانه‌های دانشگاهی وجود دارد که در راه‌اندازی برنامه‌های هوش مصنوعی یا با واحدهای دیگر همکاری می‌کنند. استودیوی هوش مصنوعی کتابخانه دانشگاه استنفورد در حال توسعه پروژه‌هایی برای بررسی کاربرد هوش مصنوعی در کتابخانه‌ها برای پردازش اطلاعات داخلی و کشف و تحلیل مجموعه کتابخانه‌ها است. دانشگاه رودآیلند یک آزمایشگاه هوش مصنوعی را در کتابخانه دانشگاه راه اندازی کرد و بر گشودگی آن برای کارکنان و دانشجویان و همچنین جامعه تحقیقاتی گسترده‌تر رودآیلند تأکید کرد. هملت، یک سیستم مجهز به شبکه عصبی، یک رابط‌کاربری کشف کتابخانه تجربی برای مجموعه پایان‌نامه‌های MIT است.

مرکز بورس‌های دیجیتالی کتابخانه‌های دانشگاه سینسیناتی در برنامه‌های کاربردی یادگیری ماشین تخصص دارد. به عنوان مثال، نمونه‌هایی از کار آنها شامل تحلیل شبکه توییتر جنبش‌های عدالت اجتماعی است.

کتابخانه مرکزی هلسینکی Oodi، یک برنامه تلفن همراه مجهز به هوش مصنوعی را برای کاربران کتابخانه معرفی کرده است که برای ارائه پیشنهادهای مطالعه و کمک به کشف مجموعه کتابخانه طراحی شده است. نکته مهم این است که در ابتدای پروژه در سال 2018، تصمیم گرفته شد که اطلاعات شخصی کاربران جمع‌آوری نشود. در سراسر جهان، کتابخانه‌ها شروع به استفاده از ربات‌های مجهز به هوش مصنوعی برای مقاصد مختلف، از پاسخ به سؤالات راهنما گرفته تا نقش همراهی در مطالعه، کرده‌اند.

Loading

سواد هوش مصنوعی

چکیده

متن زیر مربوط به پیوست دوم بیانیه ایفلا درباره کتابخانه‌ها و هوش مصنوعی ( IFLA Statement on Libraries and Artificial Intelligence) است. در این پیوست به سواد هوش مصنوعی پرداخته است. در این بیانیه به اهمیت آگاهی عمومی و ظرفیت‌سازی راجع به هوش مصنوعی در بین مردم جامعه و به درک تأثیرات اجتماعی بالقوه هوش مصنوعی، به ویژه در زمینه حقوق بشر تاکید شده است. سواد هوش مصنوعی را می‌توان به عنوان مجموعه‌ای از مهارت‌ها تعریف کرد که درک کامل هوش مصنوعی را از طریق سه محور مهم ممکن می‌کند: یادگیری در مورد هوش مصنوعی، یادگیری در مورد نحوه عملکرد هوش مصنوعی، و یادگیری مادام‌العمر با هوش مصنوعی (Long & Magerko, 2020؛ Miao et al., 2021).

ترجمه این پیوست توسط  دکتر مریم اسدی انجام شده است.

پیوست دوم: سواد هوش مصنوعی

برای استفاده از ظرفیت هوش مصنوعی برای ارتقای توسعه فراگیر، مهم است که اطمینان حاصل شود که همه مهارت‌ها و شایستگی‌های لازم برای انتخاب معنادار در استفاده از هوش مصنوعی وجود دارد و از برنامه‌های هوش مصنوعی هم در قلمرو عمومی و هم در قلمرو خصوصی بهره‌مند می‌‌شوند (و آسیب نمی‌بینند).

به همین دلیل است که چندین چارچوب و اسناد سیاستی حکمرانی هوش مصنوعی – به ویژه آنهایی که بر اخلاق و حقوق بشر تمرکز دارند – به نیاز به آگاهی و ظرفیت‌سازی عمومی اشاره می‌کنند. برای مثال، بندهایی درباره آگاهی و سواد هوش مصنوعی در توصیه‌های شورای اروپایی درباره «رمزگشایی هوش مصنوعی: ده گام برای حفاظت از حقوق بشر» و در یک مجموعه استاندارد پیشنهاد شده توسط کارگروه گسترده اخلاق دانش علمی و فناوری (COMEST) کمیسیون جهانی یونسکو در زمینه اخلاق هوش مصنوعی گنجانده شده است.

همچنین اهمیت آگاهی عمومی در بیانیه وزرای نوآوری G7 تاکید شده است و توصیه شورای OECD درباره هوش مصنوعی شامل توصیه‌ای برای دولت‌ها برای کمک به تجهیز مردم به مهارت‌های لازم برای تعامل، استفاده و کار با هوش مصنوعی است. به طور مشابه، بیانیه بخش IEEE در مورد هوش مصنوعی به اهمیت سواد هوش مصنوعی برای عموم مردم و همچنین اطلاع‌رسانی و مشارکت دادن مردم در گفتمان و تصمیم‌گیری خط‌مشی‌های هوش مصنوعی اشاره می‌کند.

«سواد هوش مصنوعی» به چه معناست؟

در کنار سواد دیجیتال و مهارت‌های اولیه فناوری اطلاعات و ارتباطات، «سواد هوش مصنوعی» معمولاً با درک ابتدایی از نحوه عملکرد هوش مصنوعی و یادگیری ماشین شروع می‌شود، چه کاری می‌توانند انجام دهند و چه کاری نمی‌توانند انجام دهند. برای نمونه از آنچه که سواد هوش مصنوعی می‌تواند پوشش دهد، می‌توان به “عناصر هوش مصنوعی” نگاهی انداخت، یک دوره آموزشی گسترده باز آنلاین که توسط یک مشاور فناوری رکتوr و دانشگاه هلسینکی توسعه یافته است.

هدف موک( MOOC ) کمک به افراد غیرمتخصص است تا درک اولیه‌ای از هوش مصنوعی داشته باشند. این دوره موضوعاتی مانند تعریف هوش مصنوعی، جستجو و حل مسئله، قضیه بیز، احتمالات و کاربرد آنها در هوش مصنوعی، انواع یادگیری ماشین، طبقه‌بندی و رگرسیون در ML، مبانی شبکه‌های عصبی، و مفاهیم اجتماعی هوش مصنوعی را پوشش می‌دهد.

نکته بعدی دومین عنصر کلیدی سواد هوش مصنوعی را برجسته می‌کند – درک تأثیرات بالقوه هوش مصنوعی، به ویژه در حوزه حقوق بشر. به عنوان مثال این می‌تواند، آگاهی از خطرات تبعیض‌آمیز هوش مصنوعی باشد. به طور گسترده‌تر، آن شامل درک چگونگی اعمال اصولی مانند شفافیت، توضیح‌پذیری و عدالت در کاربرد هوش مصنوعی و چرایی اهمیت آنها می‌شود.

سوم، عموم مردم می‌توانند از آموزش درباره مدیریت داده‌های شخصی بهره‌مند شوند. این شامل آگاهی و سواد در رابطه با مسائل حریم خصوصی و همچنین درک نحوه استفاده از داده‌های شخصی در فرآیندهای تصمیم‌گیری هوش مصنوعی است.

در نهایت، درهم تنیدگی رو به رشد هوش مصنوعی در جامعه، سواد رسانه‌ای و اطلاعاتی (MIL) را به یک قابلیت مهم فزاینده برای عموم مردم تبدیل می‌کند. هوش مصنوعی می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر نحوه دسترسی افراد به اطلاعات – از نتایج جستجوی شخصی‌شده و مدیریت محتوا، تا محتوای تولید شده توسط (یا با کمک) هوش مصنوعی، تا تعدیل محتوای مبتنی بر هوش مصنوعی داشته باشد. سواد رسانه‌ای و اطلاعاتی می‌تواند این اطمینان را دهد که مردم قادر به هدایت و تفکر انتقادی در زمینه اطلاعات با واسطه هوش مصنوعی هستند – و به طورکلی، درگیری‌شان با هوش مصنوعی را درک کنند.

این قابلیت در چند چارچوب دیگر اشاره شده، حتی اگر از اصطلاحات مختلفی استفاده شده است. برای مثال، مطالعه مقدماتی COMEST، سواد هوش مصنوعی را در بافت‌های آموزشی و دانشی به عنوان مهارتی توصیف می‌کند که تفکر انتقادی درباره نقشی را ممکن می‌سازد که سیستم‌های رایانه‌ای هوشمند در «تشخیص نیازهای اطلاعاتی، انتخاب، تفسیر، ذخیره‌سازی و نمایش داده‌ها[اطلاعات] » ایفا می‌کنند. به طور مشابه، یک مقاله کاربردی در مورد هوش مصنوعی در آموزش توسط یونسکو، سواد اطلاعاتی و داده‌ای را به‌عنوان شایستگی‌های دیجیتالی مهمی شناسایی می‌کند که ممکن است یادگیرندگان برای «آمادگی برای هوش مصنوعی» به کسب آن نیاز داشته باشند. این دو شایستگی مستلزم «مرور، جستجو، فیلتر کردن، […] ارزیابی، [و] مدیریت داده‌ها، اطلاعات و محتوای دیجیتال» است.

عناصر سواد هوش مصنوعی

به طور خلاصه، سواد هوش مصنوعی را می توان به عنوان عناصر زیر در نظر گرفت:

  • – درک اساسی از نحوه عملکرد هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، منطق زیربنایی و محدودیت‌های آنها.
  • – درک تأثیرات اجتماعی بالقوه هوش مصنوعی، به ویژه در زمینه حقوق بشر.
  • – مهارت‌های مدیریت داده های شخصی؛
  • – سواد رسانه‌ای و اطلاعاتی.

چرا برای عموم مردم داشتن سواد هوش مصنوعی مهم است؟

برای شروع، سواد و آگاهی از هوش مصنوعی برای تقویت مشارکت آگاهانه عمومی در گفت‌وگوهایی درباره خط‌مشی و تصمیم‌گیری در رابطه با هوش مصنوعی بسیار مهم است. دوم، می تواند شفافیت را تشویق کند، تقاضا برای پاسخگویی ایجاد کند، و تعامل مهم با تصمیمات هوش مصنوعی، از جمله توانایی به چالش کشیدن آنها در صورت لزوم را ایجاد کند.  در نهایت، برخی اسناد بر شایستگی‌ها و مهارت‌های مجدد موردنیاز برای کمک به آماده‌سازی کارکنان برای انتقال احتمالی در بازار کار تأکید می‌کنند. به عنوان حوزه‌ای برای رشد احتمالی در آینده، توسعه سطح سواد هوش مصنوعی می‌تواند حداقل سنگ بنایی به سمت مشاغل برای برخی باشد.

تقویت سواد هوش مصنوعی در میان مردم مستلزم آموزش هماهنگ و تلاش‌های آگاهی‌افزایی است و چندین سند خط‌مشی به نقش موسسات و برنامه‌های آموزشی رسمی اشاره می‌کنند. با این حال، همانطور که در «سیاست‌ها و توصیه‌های سرمایه‌گذاری برای هوش مصنوعی قابل اعتماد» تأکید شده است، بسیار مهم است که طرح‌های سواد هوش مصنوعی برای همه قابل دسترسی باشد. شکاف های دیجیتالی یا سایر موانع احتمالی مانند سن، مهارت‌ها یا درآمد نباید مانع از بهره‌مندی گروه‌های آسیب‌پذیرتر یا کمتر برخوردار از چنین طرح‌هایی شود.

کتابخانه‌ها تجربه گسترده‌ای در ارائه فرصت‌های یادگیری غیررسمی دارند. از مهارت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات (ای سی تی) گرفته تا علوم، فناوری، مهندسی و پزشکی تا سوادآموزی، آنها الگویی برای آموزش ارائه داده‌اند که می‌تواند به گروه‌های آسیب‌پذیر، محروم یا به حاشیه رانده‌ شده برسد. آنها می‌توانند این الگو را برای ظرفیت‌سازی عناصر کلیدی سواد هوش مصنوعی که در بالا ذکر شد، گسترش دهند.

برای مثال، مطالعه‌ای اخیر توسط Project Information Literacy، نحوه هدایت و ارزیابی چشم‌اندازهای اطلاعاتی الگوریتم محور خود را، به ویژه از زاویه اطلاعات و سواد الگوریتمی، مورد بررسی قرار داد. این مطالعه مجموعه‌ای از توصیه‌ها را برای کتابخانه‌ها، در میان سایر ذینفعان کلیدی، درباره چگونگی ارتقای آگاهی و سواد و تلاش برای سواد اطلاعاتی پیشنهاد می‌کند. برای مثال، اینها شامل استفاده از رویکردهای یادگیری همتا به همتا، تشکیل جوامع علاقه‌مند اساتید دانشگاه و گروه های متخصص، کمک به ادغام سواد الگوریتمی در دوره‌ها و برنامه های درسی موجود و موارد دیگر است.

برخی از کتابخانه‌ها در حال حاضر شروع به کشف این نقش کرده‌اند و فرصت‌های یادگیری هوش مصنوعی را ارائه می‌کنند، همانطور که در پیوست 3 توضیح داده شده است. با تکیه بر این مثال‌ها و موارد دیگر، کتابخانه‌ها می‌توانند نقش مهمی در حصول اطمینان از اینکه طرح‌های سواد هوش مصنوعی اساساً فراگیر و در دسترس همگان قرار گیرد، ایفا کنند.

Loading

چرا آیندهٔ ما به بقای کتابخانه‌ها، کتاب‌خوانی و رؤیاپردازی وابسته است؟

این سؤالی است که نیل گیمن، از سرشناس‌ترین نویسنده‌های ادبیات کودک و نوجوان، در سخنرانی خود به آن پاسخ داده است: چند سال پیش صحبت‌های مختصری درباره این ایده که ما در جهان پساباسوادی زندگی می‌کنیم صورت گرفت؛ جهانی که در آن توانایی درک کلمات نوشتاری به گونه‌ای حشو و زاید بود. اما آن روزها رفته‌اند. واژه‌ها مهمتر از همیشه هستند. ما جهان را با کلمات سیر می‌کنیم.

سال ۲۰۰۷ در اولین همایش «ادبیات علمی‌تخیلی و فانتزی چین» شرکت کردم. یک جا یکی از مقامات بلندپایهٔ چینی را کنار کشیدم و از او پرسیدم: چرا ادبیات علمی‌تخیلی؟ این ژانر مدت‌هاست جایگاهش را از دست داده است؟ او به من گفت: خیلی ساده است. چینی‌ها در «ساختن ابزار» باهوش هستند، به‌شرطی که دیگران برنامه را به آن‌ها بدهند. اما خلاقیت و ابداع ندارند. آن‌ها نمی‌توانستند تخیل کنند. بنابراین هیأتی را به آمریکا به کمپانی‌های اپل، مایکروسافت و گوگل فرستادند و از افرادی که آن‌جا درباره آینده ایده‌های خلاقانه داشتند، سوال کردند. آن‌ها متوجه شدند که تمام این افراد در کودکی ادبیات علمی‌تخیلی می‌خواندند.

من نگرانم مردم قرن بیست‌ویکم دربارهٔ «معنای کتابخانه‌ها» و هدف از ایجاد آن‌ها دچار سوءتفاهم شده باشند. اگر شما یک کتابخانه را [فقط] «قفسه کتاب‌ها» بدانید، ممکن است تفکری قدیمی و منسوخ در دنیایی به‌نظر برسد که بیشترِ کتاب‌های چاپی در قالب دیجیتالی هم موجودند. اما اصولاً همین به‌معنای درک‌نکردن مسئلهٔ اصلی است.

کتابخانه صندوقچه‌ای از اطلاعات است که به هر شهروند حق دسترسی برابر به درون‌مایه‌اش را می‌دهد. سواد خواندن در دنیای پیامک و ایمیل و اطلاعات نوشتاری، بیش از همیشه اهمیت پیدا کرده. ما نیاز داریم بخوانیم و بنویسیم، ما به شهروندان جهانی نیاز داریم که به راحتی بتوانند بخوانند، بفهمند که چرا می‌خوانند، نکات باریک را درک کنند و بتوانند منظورشان را به دیگران بفهمانند. کتابخانه‌ها واقعا دروازه‌های آینده هستند. بنابراین خیلی تأسف‌برانگیز است که در سراسر جهان مشاهده می‌کنیم که مقامات محلی بستن کتابخانه را به عنوان راه آسانی برای صرفه‌جویی در منابع مالی به کار گرفته‌اند، بدون این‌که متوجه باشند دارند از آینده می‌دزدند تا برای امروز خرج کنند. آن‌ها در‌هایی را می‌بندند که باید باز باشند. … همه ما کودکان و بزرگسالان، نویسندگان و خوانندگان باید رویاپردازی کنیم. ما باید تخیل خود را به کار بیاندازیم. خیلی آسان است که وانمود کنیم هیچ‌کس نمی‌تواند چیزی را تغییر دهد. این‌که ما در جهانی هستیم که جامعه عظیمی دارد و هر فرد خیلی کمتر از هیچ است؛ یک اتم، یک دانه برنج در یک مرزعه. اما حقیقت این است که افراد هستند که دنیای‌شان را بارها و بارها تغییر می‌دهند. افراد، آینده را می‌سازند و آن‌ها این کار را با تخیل این‌که چیزها می‌توانند متفاوت باشند، انجام می‌دهند.

آلبرت اینشتین در پاسخ به این سوال که چطور می‌توانیم بچه‌های باهوشی داشته باشیم، خیلی ساده اما خردمندانه گفت: اگر می‌خواهید فرزندان باهوشی داشته باشید، قصه‌های جن و پری برایشان بخوانید.

ترجمه: مهری محمدی‌مقدم، ایسنا

Loading